معیارهای ارزیابی اسپیکینگ آیلتس

ممتحنان آزمون آیلتس براساس چهار معیار اصلی نمره‌دهی را انجام می‌دهند:

روانی و انسجام (Fluency and Coherence)

این معیار به توانایی شما در صحبت کردن بدون مکث‌های طولانی و استفاده مناسب از کلمات ربط و جملات مرتبط اشاره دارد. روانی به این معنا است که شما بتوانید بدون مکث‌های غیرضروری و با سرعت مناسبی صحبت کنید. انسجام نیز به توانایی شما در ارتباط دادن جملات و ایده‌ها به یکدیگر اشاره دارد. برای بهبود این معیار، تمرین مداوم و استفاده از کلمات ربط مناسب مانند “besides”، “moreover” و “however” ضروری است.

دایره واژگان (Lexical Resource)

این معیار به میزان تنوع واژگان شما و توانایی استفاده از کلمات مناسب و دقیق برای بیان معانی مختلف اشاره دارد. توانایی استفاده از اصطلاحات، عبارات ترکیبی و واژگان پیچیده‌تر نیز در این معیار سنجیده می‌شود. برای بهبود دایره واژگان، مطالعه منابع متنوع، یادگیری کلمات جدید و تمرین استفاده از آنها در مکالمات روزمره بسیار مفید است.

دقت و دامنه دستور زبان (Grammatical Range and Accuracy)

این معیار به توانایی شما در استفاده صحیح از ساختارهای دستوری مختلف و جلوگیری از اشتباهات گرامری اشاره دارد. ممتحنان به دقت به نحوه استفاده شما از زمان‌ها، جملات مرکب و پیچیده، و ساختارهای شرطی توجه می‌کنند. برای بهبود این معیار، مطالعه گرامر زبان انگلیسی، تمرین نوشتاری و مکالمه با تمرکز بر ساختارهای گرامری مختلف ضروری است.

تلفظ (Pronunciation)

این معیار به وضوح و دقت تلفظ شما و توانایی تفکیک صداهای مختلف زبان انگلیسی اشاره دارد. ممتحنان به نحوه تلفظ شما، تأکید بر صداهای خاص، و ریتم و تن صدا توجه می‌کنند. برای بهبود تلفظ، گوش دادن به مکالمات بومی، تمرین تکرار و استفاده از منابع آموزشی تلفظ می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.