The Boy Who Cried Wolf

Once, there was a boy who became bored when he watched over the village sheep. To entertain himself, he sang out, “Wolf! Wolf! The wolf is chasing the sheep!”

When the villagers heard the cry, they ran up the hill to drive the wolf away. But when they arrived, they saw no wolf. The boy was amused when he saw their angry faces.

“Don’t scream wolf when there is no wolf, boy!” the villagers warned. They angrily went back down the hill.

Later, the shepherd boy cried out once again, “Wolf! Wolf! The wolf is chasing the sheep!” To his amusement, the villagers came running up the hill to scare the wolf away.

As they saw there was no wolf, they said strictly, “Save your frightened cry for when there really is a wolf! Don’t cry ‘wolf’ when there is no wolf!” But the boy grinned at their words while they walked.

Later, the boy saw a real wolf sneaking around his flock. Alarmed, he jumped on his feet and cried out as loud as he could, “Wolf! Wolf!” But the villagers thought he was fooling them again, and they didn’t come to help.

At sunset, the villagers went looking for the boy who hadn’t returned with their sheep. When they went up the hill, they found him weeping.

“There was a wolf here! The flock is gone! I cried out, ‘Wolf!’ but you didn’t come,” he wailed.

پسری که داد زد “گرگ”

روزی از روزها، پسری که از گوسفندان روستا مراقبت می‌کرد، خسته شد. برای سرگرمی فریاد زد: «گرگ! گرگ! گرگ به دنبال گوسفندان است!»

اهالی روستا با شنیدن فریاد از تپه دویدند تا گرگ را دور کنند. اما وقتی رسیدند، گرگی ندیدند. پسر با دیدن چهره های خشمگین آنها سرگرم و خوشحال شد.

روستاییان به او هشدار دادند “وقتی گرگ نیست، گرگ را فریاد نزن، پسر!”. آنها با عصبانیت از تپه برگشتند.

کمی بعدتر پسر چوپان بار دیگر فریاد زد: «گرگ! گرگ! گرگ در تعقیب گوسفندان است!» برای سرگرمی او، روستاییان دوان دوان از تپه بالا آمدند تا گرگ را بترسانند.

چون دیدند گرگی وجود ندارد، با جدیت تمام گفتند: «فریاد وحشت‌زده خود را برای زمانی که واقعاً گرگ آمده، نگه‌دار! وقتی گرگ نیست داد نزن “گرگ”! اما پسر در حالی که آنها در حال رفتن بودند به سخنان آنها پوزخند می‌زد.

بعدتر پسر یک گرگ واقعی را دید که دزدکی دور گله او می چرخید. مضطرب روی پاهایش پرید و با بلندترین صدایی که می توانست فریاد زد: «گرگ! گرگ!» اما روستاییان فکر کردند که او دوباره آنها را فریب می دهد و آنها برای کمک نیامدند.

هنگام غروب آفتاب، روستاییان به دنبال پسری رفتند که با گوسفندانشان برنگشته بود. وقتی از تپه بالا رفتند، او را در حال گریه یافتند.

«گرگ اینجا بود! گله از بین رفت! فریاد زدم “گرگ!” اما شما نیامدین»

__________________________________________

The Golden Touch

The Greek king Midas did a good deed for a Satyr. This prompted Dionysus, the god of wine, to grant him a wish. Midas asked for everything he touched to turn to gold. Dionysus’ warned him not to do so, but Midas could not be swayed. Midas excitedly started touching everything and turning them into gold. Soon, he became hungry. But he couldn’t eat anything because even his food turned to gold. His beloved daughter saw him in distress and ran to hug him. However, she, too, turned to gold. He realized then the golden touch was not a blessing.

Moral: Greed leads one to downfall.

لمس طلایی

میداس، پادشاه یونان، برای یک ساتیر (موجودی که سروسینه ی انسان و دست و پا و شاخ و گوش بز را داشت) کار خیری انجام داد. این امر دیونیسوس، خدای شراب را بر آن داشت تا او را به یکی از آرزوهایش برساند. میداس درخواست کرد که به هر چیزی که دست میزند، طلا شود. دیونیسوس به او هشدار داد که این کار را نکند، اما نمی‌توانست میداس را تحت فشار قرار دهد. میداس با هیجان شروع به دست زدن به همه چیز کرد و آنها را به طلا تبدیل کرد. خیلی زود گرسنه شد. اما او نمی توانست چیزی بخورد زیرا حتی غذای او تبدیل به طلا می‌شد. دختر دلبندش او را در پریشانی و غم دید و دوید تا او را در آغوش بگیرد. البته که او نیز به طلا تبدیل شد. آنجا بود که متوجه شد لمس طلایی نعمت نبوده است.

نکته اخلاقی: طمع انسان را به سقوط می کشاند.

__________________________________________

The Fox and the Grapes

A hungry fox once looked everywhere for food. He couldn’t find anything until he stumbled upon a farmer’s wall. He saw big, purple, juicy grapes. He jumped as high as possible to reach the grapes. No matter how many times he tried, he failed. Finally, he gave up and went home, thinking to himself that the grapes must have been sour anyway.

Moral: Nothing comes easy, do not hate what you can’t have

روباه و انگور

روزی یک روباه گرسنه همه جا را دنبال غذا گشت. او نتوانست چیزی پیدا کند تا اینکه به دیوار خانه‌ی یک کشاورز برخورد کرد. او انگورهای بزرگ، بنفش و آبداری را دید. تا آنجا که ممکن بود و می‌توانست پرید تا به انگور برسد. هر چند بار تلاش کرد، باز هم شکست خورد. بالاخره تسلیم شد و به خانه رفت و با خود فکر کرد که البته انگورها باید ترش بوده باشند.

نکته اخلاقی: هیچ چیز آسان به دست نمی آید، از چیزی که نمی توانید داشته باشید متنفر نباشید.